Choroby zakaźne przenoszone na drodze płciowej: kiła (syfilis) i rze- żączka. Obie te choroby przenoszą się najczęściej w czasie kontaktu seksualnego, choć znane są przypadki zakażeń na drodze pozapłciowej. Każda z tych chorób ma inny przebieg i inne znaczenie.
Kiła jest chorobą wywoływaną przez krętek blady – swoisty drobnoustrój o bardzo małej odporności. Niszczy go temperatura poza ustrojem, jak i wysoka ciepłota w organizmie, co było wykorzystywane do leczenia kiły malarią. Poza organizmem krętki giną także na skutek wysuszenia czy kontaktu z mydlaną wodą. Natomiast po wniknięciu do ustroju wykazują znaczną żywotność, powodując ciężką i długotrwałą chorobę.
Zakażenie może nastąpić poprzez uszkodzoną powłokę skóry czy błony śluzowej (skaleczenie), przy stosunku, czasem przez kontakt bezpośredni z krwią chorego. Trzy tygodnie po zakażeniu w miejscu wtargnięcia drobnoustroju pojawia się-owrzodzenie w postaci twardego naciecze- nia i ubytku skóry czy błony śluzowej. Zmiana ta jest mało bolesna i goi się samoistnie pozostawiając bliznę. Trochę później pojawiają się obja-
Dawniej zwane chorobami wenerycznymi: w 1971 r. Światowa Organizacja Zdrowia zaleciła wprowadzenie nowej nazwy. wy kiły drugiego okresu w postaci podwyższonej ciepłoty, nieżytu nosa, bólu w mięśniach i stawach, aż wreszcie pojawia się osutka (wysypka) skórna, mało intensywna i często przeoczana. Trzeci okres choroby charakteryzują owrzodzenia kiłowe w różnych narządach i tkankach. Jest to praktycznie trudne do leczenia, bowiem owrzodzenia te niszczą tkanki ustroju, pozostawiając blizny, a w niektórych narządach zaburzają funkcję, np. w przypadku kiły mózgu, mięśnia sercowego czy innych narządów wewnętrznych.
Leave a reply